Shi Chongming gaf geen antwoord. Hij deed de kastjes aan de muren open en wees ernaar. Elke plank lag propvol stapels paper, vergeeld, gescheurd en tegen elkaar aangeduwd, vastgemaakt met lint, touw, plakband en paperclips. ‘Mijn levenswerk. Het enige waar ik de laatste vijftig jaar aan heb gewerkt. Aan de buitenkant ben ik professor in de sociologie. Vanbinnen ben ik alleen bezig mijn dochter te vinden.’
‘U bent het niet vergeten’, mompelde ik, starend naar de stapel papier. ‘U bent Nanking nooit vergeten.’
‘Nooit. Waarom denk je dat ik zo goed Engels spreek? Alleen om mijn dochter te vinden en op een dag alles aan de wereld te vertellen.’ Hij trok een stapel papieren te voorschijn en liet die met een plof op tafel vallen. […] ‘Hier sta ik, een klein mannetje maar, internationaal gerespecteerd voor mijn werk op een gebied waar ik geen enkele belangstelling voor heb, maar dat als enige mijn eigenlijke doeleinden kon verhullen en me toegang kon verschaffen tot deze rapporten.’ Hij gaf me het bovenste vel paper. Het was een fotokopie met het stempel van de oorlogsbibliotheek van het defensieleger.

In welk boek van welke auteur(s) komt deze passage voor?

---

Het antwoord was Tokyo van Mo Hayder. De winnaar is Juni Daalmans.

Dit boek kopen? Klik op de kaft.