Vorige week schreef ik over hoe we onze eigen gedachten geloven. Als die gedachten ontstaan in een sombere bui, beland je voor je het weet in een gedachtentrein en denk je dat het nooit meer goed gaat komen met dat proefschrift van je. Lees hier verder. 

“Nee toch, niet alweer! Elke keer weer dat stomme gedoe, het lijkt wel of het nooit verandert. ” Afgelopen zomer verhuisde ik mijn kantoor. Op m’n nieuwe werkplek stond nog één onuitgepakte doos, ik was er nog niet aan toegekomen om ‘m uit te pakken. Toen ik dat vandaag deed, dwarrelde er een los blaadje uit tevoorschijn, met daarop ‘Wondervraag’. Compleet vergeten dat ik die had, en compleet vergeten dat die kan helpen bij het oplossen van dingen die je niet meer wilt, zaken die je storen of graag anders wilt.

Ik wil nog niet naar bed!’ Je hebt het vroeger vast ook met regelmaat geroepen. Ik in elk geval wel. En alhoewel ik altijd boos werd dat ik naar bed moest, bleek mijn moeder het toch bij het rechte eind te hebben door er voor te zorgen dat ik voldoende sliep. Waarom is slaap zo belangrijk? Klik hier om verder te lezen.

Zal ik nou wel of niet gaan verhuizen? Zal ik nou wel of niet doorgaan met die relatie? Zal ik nou wel of niet stoppen met m’n promotie? Het zijn van die vragen waar je zomaar mee kunt zitten. En waar je voor je gevoel ook niet zomaar uit gaat komen. Want ja, er zijn zoveel voors en tegens, en de ene dag denk je er zus over, de andere dag toch nét een beetje anders. En praat je met de een, dan weet je het zeker, tot je met die ander praat, en dan weet je het toch niet meer…